شکاف بین اهرم مالی واقعی و اهرم بهینه با توجه به ریسک ورشکستگی شرکتها

بدهی به عنوان یکی از راه های اصلی  تأمین مالی شرکت ها می تواند ارزش شرکت را تحت تأثیر قرار دهد، مزیت مالیاتی که بدهی ایجاد می کند موجب افزایش ارزش شرکت شده و از طرف دیگر هزینه های ورشکستگی و بحران مالی همچنین عدم ایفای تعهدات که بدهی به همراه دارد، این منافع را تحت پوشش قرار می دهد. این پژوهش از نظر هدف، جزء پژوهش­های کاربردی و از نظر روش، جزء پژوهش­های توصیفی- هم بستگی محسوب می شود.دراین پژوهش از مدل تعدیلات جزئی برای محاسبه شکاف بین اهرم واقعی و بهینه ، سرعت تعدیلات استفاده شده است که در آن  یک سری از ویژگی های بارز شرکت ها که تصمیمات تأمین مالی را تحت تأثیر خود قرار می دهد از قبیل اندازه ، سودآوری، فرصت رشد ، دارایی های ثابت مشهود و استهلاک  در نظر گرفته شده، و ویژگی های دیگر نظیر شرایط اقتصادی، اثرات غیر قابل مشاهده ای که برتصمیمات تأمین مالی تأثیر گذار است، به عنوان خطای تخمین زننده در نظر گرفته شده است. پژوهش حاضر با استفاده از رگرسیون چند متغیره  درشرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1386- 1391 صورت گرفته است.نتایج حاکی از اینست که در آزمون فرضیه اول پژوهش مبنی بر وجود شکاف بین اهرم مالی واقعی و اهرم بهینه ، به طور متوسط 54 درصد شکاف بین اهرم مالی واقعی و اهرم بهینه وجود دارد و در رابطه با آزمون فرضیه دوم شرکتهایی که از سلامت مالی بالایی برخوردارند، به طور متوسط 38 درصد شکاف بین اهرم مالی واقعی و اهرم بهینه و شرکتهای دارای بحران مالی به طور متوسط 68 درصد وجود دارد،به عبارتی شرکت های دارای بحران مالی نسبت به شرکتهایی که از وضعیت اقتصادی و مالی بهتری برخوردار هستند مسیر طولانی تری برای رسیدن به اهرم بهینه  پیش رو دارند.